"-sana bakıyordum,hep..
-görmedim,hiç.. dedim.
-çünkü sen de başka birine bakıyordun. "
Donakalmıştım.Hayatımı bi yerde kaçırdığımı düşündüm,çok üzüldüm.Beni başka birinin bu kadar sevmesine üzüldüm,çünkü hayatım için dilediğim dileğin beni kendi hayatına uygun olmam için soyutlaştırmasını izlerken o 'biri' ya da 'birileri'lerine sırtım dönüktü.Düşünmekten tiksindim sonra.O zaman dilimi içinde soyut birşeyi somut şekilde savunmak için kurduğum cümlelerin yüzüne tükürdüm,üzerine kustum.Ellerim üşüdü sonra,kollarını uzattım ceketimin ve ellerimi içeri çekip uç kısımlarını avucumla kapattım.Hala üşüyorlardı ama ben ısıtmak istemedim,belki biri avucunda hohlayarak ısıtır diye.Ama kimse gelmedi,ben de beklemedim.Antonyo geldi."Nasılsın?" dedim,başımı omzuyla boynu arasına yaslayıp "şimdi daha iyiyim" dedi.Uyuduk sonra.
