insan intoleransı 30'larında baslıyor..

            Sevgi gösterisi hariç, hiçbir şeyin abartılısına güvenmiyor, samimi bulmuyorum. Hele duygularını abartarak anlatanları -denesem bile- asla ciddiye alamıyorum.

Davranışıyla çelişen her şey; aslında yok.

Abartma isteği de buradan doğuyor bence zaten; varolmaya çalışmak..

Varolmaya çalıştığını kendine kanıtlama çabası ters çalışır; çaba, kişiyi olgu olarak tamamen siler ve görünmez kılar.

Kişi algılanmadığında;

yoktur.

Ben mesela, olduğum kadarımın fazla geldiği kimseye yük etmem kendimi..

Kumdan kalelerinize, dalgalarımdan bahsedin

Bıraktın mı 

sihrinin amaçsız o halini?

Aslından kopup, 

düne bakan beyinleşmiş kalbini?

Olmazların olması;

imkansızın karması.

Denedin ve hep değdi 'günebakan arsızı'.

'Biri' bir gün 'O' olur, 'O' bi gün olur 'biri'..

Dene, alış, yanıl ve bırak bi kendini.

Zaman dost, bekle, farkedeceksin seni,

kabul zor, ama sen halledersin hepsini

dubidubadubadiiiiuuuuuuuv