23 Mart 2011 Çarşamba

günaydın de.

Hayat o kadar garip ki..
Bazı durumlarda umursamadığınız kelimeler,cümleler o kadar kanınıza dokunur ki.
Ve buna rağmen katlanabilme eşiğinizi o kadar yükseltirsiniz ki bilmeden..Uyumadan hızlıca değişen fikirlerinize ve bunu  nasıl yapabildiğize şaşırır kalırsınız.
Şarkıların canınızı ne kadar yaktığından bahsetmiyorum bile.Hele de kulaklıkla dinleme gibi bi hataya düşmüşseniz,çok tehlikeli şekilde ağlayarak böyle yazılar yazarken buluverirsiniz kendinizi.
Tek amacınız da hakkaten azıcık rahatlayabilmektir.
Bazı şarkılara belli bi cümlesinden dolayı takılabilirsiniz,ama melodisi gözlerinizi doldurup çenenizi titretiyorsa o sırada yaptığınız başka hiçbirşeye yoğunlaşamazsınız.
Hayatımı düzeltenin de alt üst edenin de  müzik olması çok garip mesela..
Günü gününe garip tesadüfler yaşamak garip.Oysa sene geçen seneydi. Ama yok..mevsim aynı, sadece hissettiklerimiz farklı.
Ya hayatımızdaki kalıcı değişiklikler?..
' Kelebek etkisi ' dediğimiz zımbırtı.
Bugün kaç hayatı etkiledik acaba.Kaç kişi bizi düşünüyor da haberimiz yok.Tahmin ettiklerimiz canımızı yakıyorsa insanız demektir,yaşıyoruz sadece.
Büyük balık küçük balığı yutar mı hep? Ya küçük balık sadece sembolik olarak küçükse misal.
Kime,neye göre büyük ya da küçük?..
Pişmanlık yaşadığımız şeyler hakkında oturup düşünebiliyorsak egomuza rağmen,çabalamak için hala zamanımız var demektir.Kaybetmemek için elinden geleni yap.Yap ki 'ya yapsaydım ' kısmını düşünme. Kafanda sorular kalmasın.Cevapları için kendinle savaşman gerekiyorsa kendini öldür ve al o cevabı.
Çok kötüyüm,eski şeylere değil hayatımdaki yeni gelişen olaylara takılıp üzülüyorum.
Üzülmek değil gerçi artık bu. 'God Mode'

Bugün ilk defa inandığım şeyler için çabaladım,kendimle savaştım ve kendimi öldürdüm.

 Gurura yenilip pişmanlık duymamak için yerde yatışımı izlerim.Sonunda kokusuna bile dirilmek var...uyuyabilmek var. 

7 farklı harfe sahip O' var..