" Bak mesela kimse o küçücük parmaklarından birini karşılık olarak ısırmadığımda dudaklarını büzüp kafasını omuzları arasına gömmez O’ndan başka.
Kimse sevgilisi elleriyle yedirmiyor diye kurabiyeye süte küsmez o kadar çok severken ikisinide..
Kimse “avuçlarını özledim” demez.
Kimse O’nun kadar velet değildir,yaramazlığını sevemezsin o kadar kimsenin.
Kimse onun kadar eğlenceli gelmez.
O’dur en birinci.O'na aşıksın çünkü.Ya da o yüzden aşıksın O'na.Her ne b*ksa.
Bazen herkes anlarken kimsenin bilmediği,herkes bilirken kimsenin anlamadığı tek şeydir.
Kimse O’ olamaz.
Çünkü;
Kimse,bunlarla mutlu olacak kadar ‘biz’ken ‘aslında yok’ değil..anladın mı?"
-dedim .. sustu,anlamamıştı.
