14 Mart 2010 Pazar

bambu perdemin arasından sızan çizgili güneş ışığını seviyorum


Gün başladı,uykusuzluğuma rağmen.
Umursamazdı,prensipleri vardı çünkü güneşin.
Gökyüzüyle düzenli bi ilişkisi vardı asırlardır
Hani uzun sürmüş ya , efsane mi oluyor yani zaman şimdi?
Hergün aynı saatte aydınlanan gökyüzünü geniş gören bizleriz
Düşünsenize aynı tonlarda aydınlanmıyor ki .
Meridyenler bundan var işte.Çocukları.Evlatlıklar ama olsun.
Bunu onlar da biliyorlar sonuçta,sorun değil.Hala dünyayı sarıyorlar belirli cm aralıklarla.
Ne diyordum ? İşte tüm bunlar hergün tekerrür ederken bize sadece arkafonda fa# eşlik ediyor.
Hadi aşık olalım.